Ντιάζ, Χοσέ ντε λα Κρους Πορφίριο

(Jose de la Cruz PorfirioDiaz, Οαξάκα 1828 – Παρίσι 1915). Μεξικανός πολιτικός. Καταγόμενος από Ινδιάνους, οπαδός των φιλελεύθερων και δημοκρατικών ιδεών του Μπενίτο Χουαρέζ, αναδείχτηκε σε εξαιρετική προσωπικότητα κατά την περίοδο της σοβαρής πολιτικής κρίσης, που προηγήθηκε και ακολούθησε την αυτοκρατορία του Μαξιμιλιανού των Αψβούργων. Λοχαγός, ύστερα διοικητής της Πουέμπλα και τέλος υποστράτηγος, πολέμησε σκληρά τα στρατεύματα του Μαξιμιλιανού, ώσπου τα ανάγκασε να συνθηκολογήσουν (1867). Όταν εκλέχτηκε βουλευτής, το 1870, συγκέντρωσε γύρω του ισχυρό πυρήνα οπαδών και το 1876 εκλέχτηκε πρόεδρος της Δημοκρατίας. Διατήρησε το ανώτατο αυτό αξίωμα –εκτός από μια σύντομη διακοπή– εώς το 1911. Κατά τη διοίκησή του, κάπως δικτατορική, το Μεξικό σημείωσε μεγάλη οικονομική άνθηση. Ο Ν. εξυγίανε τα δημόσια οικονομικά (ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας), χάραξε νέους δρόμους, κατασκεύασε σιδηροδρόμους, απελευθέρωσε τη χώρα από την πληγή της ληστείας, υποστήριξε την παραγωγή πετρελαίου, ενώ στις σχέσεις του με τις ξένες χώρες τήρησε πολιτική εθνικού γοήτρου που του επέτρεψε να επέμβει αποφασιστικά στις υποθέσεις που αφορούσαν την Κεντρική Αμερική και να καθορίσει τα ακαθόριστα σύνορα με τη Γουατεμάλα και τις ΗΠΑ. Με δεσποτικό χαρακτήρα, αλλά και με ισχυρές πολιτικές ικανότητες, ο Ν. ευνόησε την ανάπτυξη μιας ισχυρής οικονομικής ολιγαρχίας στη χώρα, χωρίς όμως να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ουσιαστικής βελτίωσης της άθλιας κατάστασης του λαού. Η δυσφορία των μαζών, που δεν είχαν ωφεληθεί από την οικονομική ανάπτυξη, προκάλεσε τελικά απροκάλυπτη εξέγερση, η οποία με επικεφαλής τον Φραγκίσκο Μαντέρο, ανάγκασε τον Ν. να παραιτηθεί και ν’ αυτοεξοριστεί στο Παρίσι. Ο Πορφίριο Ντιάζ πολέμησε σκληρά τα στρατεύματα του Μαξιμιλιανού και ήταν πρόεδρος του Μεξικού επί 35 χρόνια (Τμήμα τοιχογραφίας από το Εθνικό Ανάκτορο της Πόλης του Μεξικού).